نی‌ نی سایت

ریزش شدید مو در زنان: کندوکاوی در تجربیات نی نی سایت (۲۱ مورد)

ریزش مو، کابوسی است که بسیاری از زنان در مقاطع مختلف زندگی خود با آن روبرو می‌شوند. عوامل متعددی می‌توانند باعث ریزش مو شوند و تشخیص دقیق علت آن، کلید یافتن راه حل مناسب است. برای کمک به شما در درک بهتر این مشکل، به سراغ تجربیات زنان در نی نی سایت رفته‌ایم و ۲۱ مورد از شایع‌ترین دلایل ریزش مو که در این فروم مطرح شده‌اند را گردآوری کرده‌ایم.

عکس مربوط به مطالب آموزشی که نکته‌ها، تکنیک‌ها، ترفندها و تجربه ها را ارائه می کند

  • کمبود آهن:

    یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مو، به ویژه در زنان در سنین باروری.
  • کمبود ویتامین D:

    بسیاری از کاربران نی نی سایت از تاثیر کمبود ویتامین D بر ریزش مو صحبت کرده‌اند.
  • کمبود زینک (روی):

    کمبود این ماده معدنی مهم نیز می‌تواند منجر به ریزش مو شود.
  • مشکلات تیروئید:

    کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، هر دو می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
  • استرس و اضطراب:

    استرس‌های شدید و طولانی‌مدت، تاثیر قابل توجهی بر سلامت مو دارند.
  • تغییرات هورمونی بعد از زایمان:

    ریزش موی پس از زایمان، تجربه‌ای رایج در بین مادران است.
  • سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS):

    این سندرم هورمونی می‌تواند باعث ریزش مو با الگوی مردانه در زنان شود.
  • رژیم غذایی نامناسب:

    کمبود پروتئین و سایر مواد مغذی ضروری، سلامت مو را به خطر می‌اندازد.
  • مصرف برخی داروها:

    برخی داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی و ضد بارداری، می‌توانند ریزش مو را به عنوان عارضه جانبی داشته باشند.
  • شیمی درمانی:

    این روش درمان سرطان، ریزش موی شدید و موقتی را به همراه دارد.
  • بیماری‌های خود ایمنی:

    برخی بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس، می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
  • عفونت‌های قارچی پوست سر:

    این عفونت‌ها می‌توانند باعث التهاب و ریزش مو شوند.
  • استفاده بیش از حد از وسایل حرارتی مو:

    استفاده مکرر از سشوار، اتو مو و بابلیس می‌تواند به مو آسیب برساند و باعث ریزش آن شود.
  • محصولات نامناسب مراقبت از مو:

    بهره‌گیری از شامپوها و نرم‌کننده‌های حاوی مواد شیمیایی قوی، می‌تواند به مو آسیب برساند.
  • کشیدن و بافتن محکم موها:

    این کار می‌تواند به فولیکول‌های مو آسیب برساند و باعث ریزش مو شود.
  • وراثت و ژنتیک:

    در بسیاری از موارد، ریزش مو ریشه ژنتیکی دارد.
  • آلوپسی آره آتا:

    این بیماری خود ایمنی باعث ریزش موی سکه‌ای می‌شود.
  • افسردگی پس از زایمان:

    تاثیر استرس و تغییرات هورمونی ناشی از افسردگی پس از زایمان.
  • عمل جراحی:

    استرس ناشی از عمل جراحی و داروهای بیهوشی می‌توانند منجر به ریزش مو شوند.
  • یائسگی:

    تغییرات هورمونی در دوران یائسگی، اغلب با ریزش مو همراه است.
  • شانه زدن خشن مو:

    شانه زدن موها به طور خشن و با عجله می‌تواند باعث شکستگی و ریزش مو شود.



ریزش شدید مو در زنان: خلاصه تجربیات نی نی سایت (21 مورد)

ریزش شدید مو در زنان: خلاصه تجربیات نی نی سایت (21 مورد)

1. کمبود آهن:

یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مو در زنان، کمبود آهن است. بسیاری از خانم‌ها در نی نی سایت گزارش داده‌اند که با مصرف مکمل‌های آهن، ریزش موی آن‌ها به طور چشمگیری کاهش یافته است. آزمایش خون برای تعیین سطح آهن و فریتین (ذخیره آهن) ضروری است. مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، عدس و اسفناج می‌تواند کمک کننده باشد. مصرف ویتامین C همراه با غذاهای حاوی آهن به جذب بهتر آهن کمک می‌کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق آهن را تجویز کند. درمان کم خونی ناشی از فقر آهن اولین قدم برای توقف ریزش مو است.

2. مشکلات تیروئید:

اختلالات تیروئید، چه کم کاری و چه پرکاری، می‌تواند باعث ریزش مو شود. کاربران نی نی سایت زیادی به این موضوع اشاره کرده اند. آزمایش تیروئید (TSH, T3, T4) برای بررسی عملکرد تیروئید ضروری است. مصرف داروهای تیروئید تحت نظر پزشک می‌تواند به تنظیم هورمون‌ها و کاهش ریزش مو کمک کند. ممکن است چند ماه طول بکشد تا اثرات درمان تیروئید بر ریزش مو ظاهر شود. ریزش مو ناشی از تیروئید معمولاً به صورت پراکنده است و تمام سر را درگیر می‌کند. در کنار درمان دارویی، حفظ رژیم غذایی سالم نیز حائز اهمیت است. استرس می‌تواند علائم تیروئید را تشدید کند، بنابراین مدیریت استرس نیز مهم است.

3. استرس و اضطراب:

استرس شدید و طولانی مدت می‌تواند باعث ریزش موی تلوژن افلوویوم شود. بسیاری از مادران در نی نی سایت به این نوع ریزش مو بعد از زایمان اشاره کرده‌اند. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می‌تواند کمک کننده باشد. مشاوره با یک روانشناس یا روانپزشک می‌تواند در کاهش استرس و اضطراب موثر باشد. فعالیت بدنی منظم می‌تواند به کاهش استرس و بهبود خلق و خو کمک کند. داشتن خواب کافی و با کیفیت نیز برای مدیریت استرس ضروری است. اجتناب از محرک‌های استرس زا تا حد امکان توصیه می‌شود. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب تجویز کند.

4. زایمان و بارداری:

ریزش مو بعد از زایمان بسیار شایع است و به دلیل تغییرات هورمونی رخ می‌دهد. کاربران زیادی در نی نی سایت این تجربه را به اشتراک گذاشته اند. این نوع ریزش مو معمولاً موقتی است و بعد از چند ماه بهبود می‌یابد. مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری در دوران بارداری و شیردهی می‌تواند کمک کننده باشد. رژیم غذایی سالم و متعادل برای سلامت موها در این دوران بسیار مهم است. اجتناب از استرس و داشتن خواب کافی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. در صورت ادامه ریزش مو بعد از یک سال، با پزشک مشورت کنید. بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و تقویت کننده مو می‌تواند مفید باشد.

5. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS):

PCOS می‌تواند باعث عدم تعادل هورمونی و ریزش مو شود. بسیاری از کاربران نی نی سایت که PCOS دارند، از این مشکل شکایت دارند. درمان PCOS با داروهایی مانند قرص‌های ضد بارداری و متفورمین می‌تواند به تنظیم هورمون‌ها و کاهش ریزش مو کمک کند. کاهش وزن در صورت اضافه وزن می‌تواند علائم PCOS را بهبود بخشد. رژیم غذایی کم کربوهیدرات و سرشار از پروتئین می‌تواند مفید باشد. ورزش منظم و فعالیت بدنی نیز به بهبود علائم PCOS کمک می‌کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد آندروژن تجویز کند. مشاوره با یک متخصص غدد می‌تواند در مدیریت PCOS موثر باشد.

6. کمبود ویتامین D:

کمبود ویتامین D می‌تواند باعث ریزش مو شود. بسیاری از افراد در نی نی سایت متوجه شده اند که با مصرف مکمل ویتامین D، ریزش موی آنها کم شده است. آزمایش خون برای تعیین سطح ویتامین D ضروری است. مصرف مکمل ویتامین D تحت نظر پزشک می‌تواند کمبود را جبران کند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت 15-20 دقیقه در روز می‌تواند به تولید ویتامین D در بدن کمک کند. مصرف غذاهای غنی از ویتامین D مانند ماهی‌های چرب، تخم مرغ و لبنیات غنی شده می‌تواند مفید باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است دوز بالاتری از ویتامین D را تجویز کند.

7. رژیم غذایی نامناسب:

رژیم غذایی فاقد پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری می‌تواند باعث ریزش مو شود. بسیاری از کاربران نی نی سایت که رژیم های لاغری سخت گرفته اند، دچار ریزش مو شده اند. داشتن یک رژیم غذایی متنوع و متعادل که شامل تمام گروه‌های غذایی باشد، برای سلامت موها ضروری است. مصرف کافی پروتئین، آهن، زینک، ویتامین‌های گروه B و ویتامین C برای سلامت موها مهم است. اجتناب از مصرف غذاهای فرآوری شده، فست فود و نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند به بهبود سلامت موها کمک کند. مصرف آب کافی برای هیدراته نگه داشتن بدن و سلامت موها ضروری است. در صورت نیاز، می‌توانید از مکمل‌های غذایی تحت نظر پزشک استفاده کنید. مشاوره با یک متخصص تغذیه می‌تواند در داشتن یک رژیم غذایی سالم و مناسب کمک کننده باشد.

8. مصرف برخی داروها:

برخی داروها مانند داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد انعقاد خون و داروهای ضد فشار خون می‌توانند باعث ریزش مو شوند. کاربران نی نی سایت زیادی به این عارضه جانبی داروها اشاره کرده اند. در صورت مصرف هرگونه دارو و ریزش مو، با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است پزشک بتواند داروی جایگزینی را تجویز کند. در برخی موارد، ریزش مو بعد از قطع مصرف دارو متوقف می‌شود. در این مدت، مراقبت از موها با بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و تقویت کننده می‌تواند کمک کننده باشد. اجتناب از بهره‌گیری از ابزارهای حرارتی و مواد شیمیایی بر روی موها توصیه می‌شود. در صورت لزوم، می‌توانید از کلاه گیس یا روسری برای پوشاندن موها استفاده کنید.

9. وراثت:

ریزش موی آندروژنیک (طاسی با الگوی مردانه یا زنانه) یک وضعیت ارثی است که می‌تواند باعث ریزش مو در زنان شود. بسیاری از کاربران نی نی سایت اشاره کرده اند که ریزش مو در خانواده آنها سابقه دارد. در این نوع ریزش مو، موها به تدریج نازک و کم حجم می‌شوند. درمان‌های دارویی مانند ماینوکسیدیل موضعی و فیناستراید (فقط در زنان یائسه) می‌توانند به کاهش ریزش مو و تحریک رشد مو کمک کنند. در برخی موارد، کاشت مو می‌تواند یک گزینه مناسب باشد. بهره‌گیری از شامپوهای ضد ریزش و تقویت کننده مو می‌تواند مفید باشد. اجتناب از بهره‌گیری از ابزارهای حرارتی و مواد شیمیایی بر روی موها توصیه می‌شود. مشاوره با یک متخصص پوست و مو می‌تواند در انتخاب بهترین روش درمانی کمک کننده باشد.

10. بیماری‌های خود ایمنی:

برخی بیماری‌های خود ایمنی مانند آلوپسی آره آتا، لوپوس و پسوریازیس می‌توانند باعث ریزش مو شوند. تعداد زیادی از کاربران نی نی سایت به ارتباط بیماریهای خود ایمنی و ریزش مو اشاره کرده اند. در آلوپسی آره آتا، ریزش مو به صورت سکه‌ای رخ می‌دهد. در لوپوس و پسوریازیس، ریزش مو می‌تواند همراه با علائم دیگر مانند التهاب و خارش پوست باشد. درمان این بیماری‌ها با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. مراقبت از پوست سر و موها با بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و مرطوب کننده می‌تواند مفید باشد. اجتناب از استرس و داشتن یک سبک زندگی سالم می‌تواند به بهبود علائم بیماری‌های خود ایمنی کمک کند. مشاوره با یک متخصص پوست و مو و یک متخصص روماتولوژی می‌تواند در مدیریت این بیماری‌ها موثر باشد.

11. عفونت‌های قارچی پوست سر:

عفونت‌های قارچی پوست سر می‌توانند باعث ریزش مو، خارش و التهاب شوند. برخی کاربران نی نی سایت با این مشکل مواجه شده اند و راه های درمان آن را پرسیده اند. تشخیص عفونت قارچی پوست سر با معاینه توسط پزشک و انجام آزمایش‌های لازم صورت می‌گیرد. درمان عفونت‌های قارچی پوست سر با داروهای ضد قارچ خوراکی و موضعی انجام می‌شود. رعایت بهداشت فردی و شستشوی منظم موها می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌های قارچی کمک کند. اجتناب از استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند شانه و حوله توصیه می‌شود. در صورت ابتلا به عفونت قارچی، از خاراندن پوست سر خودداری کنید. مشاوره با یک متخصص پوست و مو برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است.

12. بهره‌گیری از محصولات موی نامناسب:

بهره‌گیری از شامپوها، رنگ موها، مواد شیمیایی و ابزارهای حرارتی نامناسب می‌تواند به موها آسیب برساند و باعث ریزش مو شود. بسیاری از خانم ها در نی نی سایت از آسیب هایی که رنگ مو به موهایشان زده صحبت کرده اند. انتخاب شامپو و نرم کننده مناسب با نوع موها بسیار مهم است. اجتناب از استفاده مکرر از رنگ موها و مواد شیمیایی مانند دکلره و فر دائم توصیه می‌شود. بهره‌گیری از ابزارهای حرارتی مانند سشوار و اتو مو را به حداقل برسانید. قبل از بهره‌گیری از ابزارهای حرارتی، از اسپری محافظ حرارت استفاده کنید. از بستن موها به صورت خیلی محکم خودداری کنید. بهره‌گیری از ماسک‌های موی طبیعی و روغن‌های گیاهی می‌تواند به تقویت موها کمک کند.

13. کمبود زینک:

کمبود زینک می‌تواند باعث ریزش مو، شکنندگی ناخن‌ها و مشکلات پوستی شود. تعدادی از کاربران نی نی سایت گزارش داده اند که با مصرف زینک ریزش موی آنها کم شده است. آزمایش خون برای تعیین سطح زینک ضروری است. مصرف مکمل زینک تحت نظر پزشک می‌تواند کمبود را جبران کند. مصرف غذاهای غنی از زینک مانند گوشت قرمز، مرغ، آجیل و غلات کامل می‌تواند مفید باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است دوز بالاتری از زینک را تجویز کند. مصرف زینک با معده خالی ممکن است باعث ناراحتی معده شود، بنابراین بهتر است آن را همراه با غذا مصرف کنید.

14. تغییرات هورمونی در دوران یائسگی:

تغییرات هورمونی در دوران یائسگی می‌تواند باعث ریزش مو، خشکی پوست و گرگرفتگی شود. بسیاری از زنان یائسه در نی نی سایت از مشکل ریزش مو شکایت دارند. درمان جایگزینی هورمونی (HRT) می‌تواند به کاهش علائم یائسگی از جمله ریزش مو کمک کند. بهره‌گیری از شامپوهای تقویت کننده مو و مکمل‌های غذایی می‌تواند مفید باشد. داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل و ورزش منظم می‌تواند به بهبود سلامت کلی بدن کمک کند. اجتناب از استرس و داشتن خواب کافی می‌تواند به کاهش علائم یائسگی کمک کند. در صورت نیاز، می‌توانید از محصولات مراقبت از موی مخصوص دوران یائسگی استفاده کنید. مشاوره با یک متخصص زنان می‌تواند در مدیریت علائم یائسگی موثر باشد.

15. کمبود پروتئین:

پروتئین برای ساخت و ترمیم بافت‌های بدن از جمله موها ضروری است. کمبود پروتئین می‌تواند باعث ریزش مو، ضعف و شکنندگی موها شود. برخی از کاربران نی نی سایت که رژیم های گیاهخواری دارند، با مشکل ریزش مو مواجه شده اند. مصرف کافی پروتئین از طریق رژیم غذایی بسیار مهم است. منابع خوب پروتئین شامل گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ، لبنیات، حبوبات و آجیل است. در صورت نیاز، می‌توانید از مکمل‌های پروتئینی مانند پودر پروتئین وی استفاده کنید. مقدار پروتئین مورد نیاز بدن به سن، جنسیت و سطح فعالیت شما بستگی دارد. مشاوره با یک متخصص تغذیه می‌تواند در تعیین میزان پروتئین مورد نیاز بدن کمک کننده باشد.

16. استرس فیزیکی (جراحی، بیماری):

استرس فیزیکی ناشی از جراحی، بیماری‌های شدید یا تصادف می‌تواند باعث ریزش موی تلوژن افلوویوم شود. تعدادی از کاربران نی نی سایت بعد از عمل جراحی دچار ریزش مو شده اند. این نوع ریزش مو معمولاً موقتی است و بعد از چند ماه بهبود می‌یابد. رژیم غذایی سالم و متعادل و استراحت کافی می‌تواند به بهبودی سریع‌تر کمک کند. مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری می‌تواند به تقویت موها کمک کند. اجتناب از استرس و داشتن خواب کافی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. در این مدت، مراقبت از موها با بهره‌گیری از شامپوهای ملایم و تقویت کننده می‌تواند کمک کننده باشد. در صورت ادامه ریزش مو بعد از چند ماه، با پزشک مشورت کنید.

17. سندرم کوشینگ:

سندرم کوشینگ یک اختلال هورمونی است که به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سطوح بالای کورتیزول ایجاد می‌شود. یکی از علائم سندرم کوشینگ ریزش مو و نازک شدن پوست است. اگرچه شایع نیست، اما در نی نی سایت مواردی گزارش شده است که علت ریزش مو، ابتلا به این بیماری بوده است. تشخیص سندرم کوشینگ با آزمایش‌های خون و ادرار صورت می‌گیرد. درمان سندرم کوشینگ بستگی به علت ایجاد آن دارد و ممکن است شامل جراحی، دارودرمانی یا پرتو درمانی باشد. بهبود ریزش مو پس از درمان سندرم کوشینگ ممکن است زمان‌بر باشد. مشاوره با یک متخصص غدد برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است. رعایت توصیه‌های پزشک و پیگیری درمان می‌تواند به بهبود علائم کمک کند. حمایت روانی و مدیریت استرس نیز در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سندرم کوشینگ نقش مهمی دارد.

18. کشیدن و کندن مو (تریکوتیلومانیا):

تریکوتیلومانیا یک اختلال روانی است که با میل شدید به کشیدن و کندن موها (از سر، ابروها، مژه‌ها و. . . ) مشخص می‌شود. این اختلال می‌تواند منجر به ریزش مو و کم پشتی موها شود. در نی نی سایت، برخی از کاربران به صورت ناشناس در مورد این مشکل خود صحبت کرده اند. درمان تریکوتیلومانیا معمولاً شامل روان‌درمانی (مانند رفتاردرمانی شناختی) و دارودرمانی (مانند داروهای ضد افسردگی) است. شناسایی و مدیریت عوامل محرک می‌تواند به کاهش میل به کشیدن موها کمک کند. حمایت خانواده و دوستان در فرآیند درمان بسیار مهم است. مشاوره با یک روانشناس یا روانپزشک برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است. صبر و پیگیری درمان می‌تواند به غلبه بر این اختلال کمک کند. ایجاد عادات جایگزین (مانند بازی با اسباب بازی‌های ضد استرس) می‌تواند به کاهش میل به کشیدن موها کمک کند.

19. چربی بیش از حد پوست سر (درماتیت سبورئیک):

درماتیت سبورئیک یک بیماری شایع پوستی است که باعث التهاب، قرمزی و پوسته‌ریزی در پوست سر می‌شود. چربی بیش از حد پوست سر و التهاب ناشی از درماتیت سبورئیک می‌تواند منجر به ریزش مو شود. تعدادی از کاربران نی نی سایت در مورد ارتباط درماتیت سبورئیک و ریزش مو سوال پرسیده اند. درمان درماتیت سبورئیک معمولاً شامل بهره‌گیری از شامپوهای ضد قارچ و ضد التهاب موضعی است. رعایت بهداشت پوست سر و شستشوی منظم موها می‌تواند به کنترل علائم کمک کند. اجتناب از بهره‌گیری از محصولات موی چرب و سنگین توصیه می‌شود. در موارد شدید، ممکن است پزشک داروهای استروئیدی موضعی تجویز کند. مشاوره با یک متخصص پوست و مو برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است. کاهش استرس و داشتن یک رژیم غذایی سالم می‌تواند به بهبود علائم کمک کند.

20. کمبود بیوتین:

بیوتین یک ویتامین B است که برای سلامت موها، پوست و ناخن‌ها ضروری است.کمبود بیوتین می‌تواند باعث ریزش مو، شکنندگی ناخن‌ها و مشکلات پوستی شود.اگرچه کمبود بیوتین نادر است، اما در نی نی سایت برخی از کاربران گزارش داده اند که با مصرف مکمل بیوتین، ریزش موی آنها کم شده است.مصرف مکمل بیوتین تحت نظر پزشک می‌تواند کمبود را جبران کند.مصرف غذاهای غنی از بیوتین مانند تخم مرغ، آجیل، دانه‌ها و سبزیجات می‌تواند مفید باشد.قبل از مصرف مکمل بیوتین، با پزشک خود مشورت کنید، زیرا مصرف بیش از حد آن می‌تواند با نتایج برخی از آزمایش‌های پزشکی تداخل ایجاد کند.

علائم کمبود بیوتین ممکن است شبیه علائم سایر بیماری‌ها باشد، بنابراین تشخیص دقیق توسط پزشک ضروری است.

بیوتین معمولاً به عنوان یک مکمل بی خطر در نظر گرفته می‌شود، اما در برخی افراد ممکن است عوارض جانبی خفیفی مانند مشکلات گوارشی ایجاد کند.مشاوره با یک پزشک یا متخصص تغذیه می‌تواند در تعیین نیاز به مکمل بیوتین کمک کننده باشد.

21. سن:

با افزایش سن، موها به طور طبیعی نازک‌تر و کم‌پشت‌تر می‌شوند. این یک روند طبیعی است که تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و هورمونی قرار دارد. بسیاری از کاربران مسن‌تر در نی نی سایت به این موضوع اشاره کرده اند. بهره‌گیری از محصولات مراقبت از موی حجم دهنده می‌تواند به پرپشت‌تر نشان دادن موها کمک کند. رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل و ورزش منظم می‌تواند به حفظ سلامت موها کمک کند. اجتناب از استرس و داشتن خواب کافی می‌تواند به کاهش ریزش مو کمک کند. مشاوره با یک متخصص پوست و مو می‌تواند در انتخاب روش‌های درمانی مناسب کمک کننده باشد. در نظر داشته باشید که ریزش مو در اثر افزایش سن معمولاً تدریجی است و جای نگرانی ندارد. پذیرش تغییرات طبیعی بدن با افزایش سن می‌تواند به حفظ سلامت روان کمک کند.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا